„Teatr Niewidzialnych Dzieci” jest pierwszą powieścią dla młodzieży przybliżającą im historię stanu wojennego, tłumaczącą fenomen Solidarności i przedstawiającą życie Polaków w schyłkowym okresie komuny – a także pierwszą książką dla młodych odbiorców, opowiadającą o życiu dzieci w polskich domach dziecka.

Cześć! Mam na imię Michał i chcę opowiedzieć Wam o nas – niewidzialnych dzieciakach z „Dębowego Lasu”. O Kiwaczku, Sylwii, Meandrze i całej reszcie. I o naszym teatrze. I o wielkiej premierze sztuki, którą postanowiliśmy wystawić 13 grudnia 1981 roku… Pechowy dzień, nie czarujmy się, Wiktor od początku to powtarzał. Opowiem też o ciociach Joli, Matyldzie, Lucynie i Irminie. I o Mechanicznym Dziadku. I o Kaloszu! I jeszcze o Mirku i Kalarepie… Kurczę, nie będę dalej wymieniał, bo tu jest za mało miejsca – najlepiej chyba będzie, jeśli po prostu zaczniecie czytać. O ile macie trochę wolnego czasu, oczywiście. Macie? To super! A jeśli nie, no to trudno. Ale tak czy siak pozdrawiamy Was serdecznie – ja i wszystkie inne niewidzialne dzieci. Spróbujcie nas dostrzec.

Marcin Szczygielski już po raz trzeci wygrał konkurs literacki im. Astrid Lindgren: w edycji II (2010 r.) Grand Prix oraz I nagrodę przyniosła mu powieść „Czarny Młyn”, a w edycji III (2013 r.) Grand Prix i I nagrodę otrzymał za „Arkę Czasu”.

Książki, biorące udział w konkursie, nadsyłane są anonimowo. Do IV edycji konkursu zgłoszono ponad czterysta prac.

Teatr Niewidzialnych Dzieci
Marcin Szczygielski
wyd. Instytut Wydawniczy Latarnik, 2016
wiek: 12+